Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

πίσω από το χαμόγελο μου κρύβεται μεγάλος πόνος!



Πόσο μου λείπουν τα παιδικά μου χρόνια, όταν οι γρατζουνιές στα γόνατα μου, ήταν το μόνο που με πονούσε ..






Έχω καιρό να δω τον εαυτό μου να χαμογελά, να χαμογελά, αλλά ΑΛΗΘΙΝΆ .. !!
Κάτι πάντα θα γινόταν και θα ήμουν στεναχωρημένη .. Είτε σχέση με φιλία .. Είτε οτιδήποτε .. Ο μόνος πόνος που μένει εκεί .. Και δεν φεύγει από μέσα μου .. Είσαι εσύ .. Ο χρόνος  .. Η απόσταση μεταξύ μας .. Όχι εσύ ακριβώς .. Αλλά έχεις σχέση εσύ σε αυτό όλο ! Αλλά δεν πειράζει .. Γιατί σ'αγαπάω .. Σ'αγαπάω όσο δεν μπορεί να φανταστεί κανείς .. Η αγάπη μου για εσένα είναι αμέτρητη .. Σαν τον ουρανό .. Δεν ξέρεις που τελειώνει .. Και που αρχίζει .. !!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου